Ostroga piętowa to jest choroba… która nie istnieje. Popularnie mówimy tak o wyroślach kostnych na kości piętowej od strony podeszwowej. Kiedyś sądzono, że jest to miejsce przyczepu rozcięgna podeszwowego, ale od kilkunastu lat wiadomo już, że w tej lokalizacji znajduje się przyczep zginacza krótkiego paców. Rozcięgno ma szeroki przyczep bez wyrośli, nieco bardziej proksymalnie. Wyrośl, którą widzimy, zwykle nie jest związana z dolegliwościami, które ma pacjent. Bardzo wiele osób “ma ostrogę” na rtg bez żadnych objawów klinicznych.
Najczęściej dolegliwości, na które skarży się pacjent, to tak naprawdę zapalenie rozcięgna podeszwowego. Musimy różnicować je z kilkoma innymi jednostkami chorobowymi, takimi jak:
- Fibromatoza, która najczęściej lokalizuje się bardziej dystalnie i możemy ją wyczuć jako charakterystyczne „zgrubienie” na przebiegu rozcięgna.
- Neuropatia nerwu Baxtera. Nerw ten może być uciśnięty w kilku lokalizacjach w stopie i bardzo dobrze „udaje” ostrogę piętową. Jego ucisk może być przyczyną nawet do 20% przypadków bólu okolicy „ostrogi piętowej”
- Atrofia ciała tłuszczowego pięty, głównie u starszych osób. Często pojawia się po wielokrotnych iniekcjach sterydowych.
- Złamania zmęczeniowe kości piętowej.
- Zapalenie ścięgna Achillesa.
- Bóle korzeniowe.
Przy charakterystycznych objawach zapalenia rozcięgna, nie musimy robić badań dodatkowych, od razu wdrażamy fizjoterapię. Przydatne jest delikatne rozciąganie rozcięgna oraz ścięgna Achillesa. Nieocenioną pomoc stanowi terapia manualna stosowana przez fizjoterapeutę. Stosujemy także zabiegi, między innymi falę uderzeniową oraz jonoforezę z lekiem przeciwzapalnym. Możemy wspomóc się także iniekcjami. Obecnie stosuje się iniekcje sterydowe (tzw. blokady) oraz iniekcje osocza bogatopłytkowego (tzw. PRP). Iniekcje sterydowe są dość skuteczne, jednak ze względu na ewentualne powikłania, nie powinno się ich nadużywać. Osocze bogatopłytkowe powoduje zmniejszenie stanu zapalnego, wykorzystując własne procesy naprawcze organizmu. Możemy zastosować też niewielkie wkładki odciążające przyczep rozcięgna i poprawiające amortyzację, a w przypadku wad stopy, korygujące jej ustawienie. Zastosowanie wszystkich lub kilku wybranych środków zwiększa nasze szanse na wyleczenie.
Leczenie operacyjne stosujemy jedynie w wyjątkowych przypadkach, po wykluczeniu innych przyczyn bólu okolicy pięty.