Niestabilność stawu skokowego jest częstym powikłaniem skręcenia stawu skokowego. Przyczyną tego stanu może być rozległy, wielowięzadłowy uraz, zbyt szybki powrót do aktywności, lub brak odpowiedniej rehabilitacji. Leczenie niestabilności stawu skokowego rozpoczynamy od leczenia zachowawczego. Trenujemy głównie propriorecepcję, czyli tak zwane czucie głębokie. Przy każdym urazie więzadłowym, dochodzi do uszkodzenia części neuronów odpowiadających za przewodzenie tych bodźców. Odpowiednio dobrane ćwiczenia równoważne pozwalają na ponowne „nauczenie się” utrzymywania odpowiedniej pozycji i zapobiegania ponownym skręceniom.
W przypadku gdy rehabilitacja nie przynosi spodziewanych korzyści, konieczne staje się leczenie operacyjne. Podstawową techniką, którą się posługujemy, jest technika Bröstroma. Polega ona na anatomicznej naprawie więzadła ATFL (anterior talofibular ligament – przednie więzadło strzałkowo-skokowe). W przypadku podejrzenia uszkodzeń wewnątrzstawowych często wykonujemy też artroskopię stawu skokowego. W zależności od konkretnego urazu i potrzeb pacjenta wykonujemy pojedynczą procedurę, jej modyfikacje takie jak zabieg metodą Bröstroma-Goulda lub wielopoziomowe zabiegi z wykorzystaniem przeszczepów ścięgien i implantów. Niektóre z tych procedur wykonujemy także artroskopowo.